نازنین زهرای ما

    یک سال گذشت و نام مقدس مادر به من داده شد و هنوز باورم نمیشه که خدا گل به این قشنگی و بهمون هدیه داده. امروز روز توست روزی که باید بخاطرش هزار بار و هزار سال پیش خدا سجده ی شکر به جا بیاریم. امروز تو وارد دنیای ما شدی. دنیایی که باید تا آخر عمرت باهاش کنار بیای. یا بجنگی با سرنوشتت یا بسازی. نمیدونم قراره چجوری توی این دنیا باشی؟ بزرگ که بشی چجور آدمی توی این دنیا میشی؟ اما هر چی هستی و هرچی باشی بدون همیشه یه تکیه گاه محکم ، یه عاشق واقعی هست که برای خوشبختیت همیشه پیش خدا دعا میکنه. میخوام درمورد این یه سال بشینم و باهات حرف بزنم:ِ شب اول تولدت از شدت خوشحالی با وجود اینکه از چند شب قبل درست نخوابیده بودم...